Learniv
Learniv
▷ Conjugação do Verbo (Passado de) - KLINGEN | Learniv.com

learniv.com  >  pt  >  Verbos irregulares alemães  >  klingen

Conjugação do Verbo (Passado de): klingen


Tradução: som

Presente

er klingt

Pretérito

er klang

Pretérito Perfeito

er hat geklungen



Conjugação verbal de um verbo irregular de um verbo irregular [klingen]

Conjugação verbal é um método de dobrar os verbos os alterando de sua forma original no infinitivo. A mudança, na maioria das vezes feita nas últimas sílabas do verbo, ou com palavras auxiliares, expressa as categorias gramaticais relacionadas a ação ou estado que está sendo descrito, como pessoa, número, tempo, gênero e modo.

Os verbos são divididos em várias classes de acordo com sua forma de conjugação e e alguns padrões podem ser atribuídos a essas classes para ajudar a criar as formas corretas.

Existem formas verbais simples (por exemplo, ich mache, ich machte) e formas verbais compostas que usam um verbo auxiliar (por exemplo, ich habe gemacht, ich werde machen).

Existem 6 tempos em alemão no total. Dois deles são simples: o presente simples (Präsens) e o pretérito simples (Präteritum). Os outros quatro tempos são compostos, ou seja, eles combinam um verbo auxiliar e o infinitivo ou a forma de particípio passado do verbo principal que carrega o significado. Os tempos compostos incluem o futuro simples (Futur I), o presente perfeito (Perfekt), o pretérito perfeito (Plusquamperfekt) e o futuro perfeito (Futur II).

  ...   ... Mais informações


Presente simples - Präsens

ich
klinge 
du
klingst 
er/sie/es
klingt 
wir
klingen 
ihr
klingt 
sie/Sie
klingen 

Pretérito simples - Prateritum

ich
klang 
du
klangst 
er/sie/es
klang 
wir
klangen 
ihr
klangt 
sie/Sie
klangen 

Presente perfeito - Perfekt

ich
habe geklungen 
du
hast geklungen 
er/sie/es
hat geklungen 
wir
haben geklungen 
ihr
habt geklungen 
sie/Sie
haben geklungen 

Pretérito perfeito

ich
hatte geklungen 
du
hattest geklungen 
er/sie/es
hatte geklungen 
wir
hatten geklungen 
ihr
hattet geklungen 
sie/Sie
hatten geklungen 

Futuro simples - Futur I

ich
werde klingen 
du
wirst klingen 
er/sie/es
wird klingen 
wir
werden klingen 
ihr
werdet klingen 
sie/Sie
werden klingen 

Futuro perfeito - Futur II

ich
werde geklungen haben 
du
wirst geklungen haben 
er/sie/es
wird geklungen haben 
wir
werden geklungen haben 
ihr
werdet geklungen haben 
sie/Sie
werden geklungen haben 

Subjuntivo de um verbo irregular de um verbo irregular [klingen]

O subjuntivo (do latim tardio modus coniunctivus, traduzido como uma forma de estrutura de frase, derivado do verbo latino coniungere - juntar).

O subjuntivo é uma forma verbal especial que geralmente expressa que a ação é condicional ou hipotética.

Expressa ações possíveis, prováveis, hipotéticas, desejadas, temidas ou necessárias (indicando assim a atitude do falante em relação à ação). É uma forma usada para expressar algo imaginado que pode nunca acontecer. Em particular, ele marca o enunciado como subjetivo, duvidoso ou incerto.

Em alemão, existe o subjuntivo I e o subjuntivo II.

O subjuntivo I inclui o subjuntivo presente (por exemplo, er sei, er habe), o subjuntivo futuro e o subjuntivo perfeito.

O subjuntivo I geralmente expressa a opinião de outra pessoa, muitas vezes improvável do ponto de vista do locutor (indicativo presente: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. - Ele diz que ninguém está em casa. vs presente subjuntivo: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. - Ele diz que (supostamente) não tem ninguém em casa.).

O subjuntivo II inclui o subjuntivo passado (er wäre, er hätte) e o subjuntivo perfeito passado.

  ...   ... Mais informações


Subjuntivo I: Presente - Konjunktiv I

ich
klinge 
du
klingest 
er/sie/es
klinge 
wir
klingen 
ihr
klinget 
sie/Sie
klingen 

Subjuntivo I: Presente perfeito - Konjunktiv I

ich
habe geklungen 
du
habest geklungen 
er/sie/es
habe geklungen 
wir
haben geklungen 
ihr
habet geklungen 
sie/Sie
haben geklungen 

Subjuntivo I: Futuro simples - Konjunktiv I: Futur I

ich
werde klingen 
du
werdest klingen 
er/sie/es
werde klingen 
wir
werden klingen 
ihr
werdet klingen 
sie/Sie
werden klingen 

Subjuntivo I: Futuro perfeito - Konjunktiv I: Futur II

ich
werde geklungen haben 
du
werdest geklungen haben 
er/sie/es
werde geklungen haben 
wir
werden geklungen haben 
ihr
werdet geklungen haben 
sie/Sie
werden geklungen haben 

Subjuntivo II: Pretérito simples - Konjunktiv II: Präteritum

ich
klänge 
du
klängest; klängst 
er/sie/es
klänge 
wir
klängen 
ihr
klänget; klängt 
sie/Sie
klängen 

Subjuntivo II: Pretérito Perfeito - Konjunktiv II: Plusquamperfekt

ich
hätte geklungen 
du
hättest geklungen 
er/sie/es
hätte geklungen 
wir
hätten geklungen 
ihr
hättet geklungen 
sie/Sie
hätten geklungen 

Subjuntivo II: Futuro simples - Konjunktiv II: Futur I

ich
würde klingen 
du
würdest klingen 
er/sie/es
würde klingen 
wir
würden klingen 
ihr
würdet klingen 
sie/Sie
würden klingen 

Subjuntivo II: Futuro perfeito - Konjunktiv II: Futur II

ich
würde geklungen haben 
du
würdest geklungen haben 
er/sie/es
würde geklungen haben 
wir
würden geklungen haben 
ihr
würdet geklungen haben 
sie/Sie
würden geklungen haben 

Imperativo de um verbo irregular de um verbo irregular [klingen]

O imperativo (do latim imperativus) é uma forma verbal que expressa um comando, pedido ou proibição. Em muitos casos, o uso do imperativo pode parecer rude e indelicado. Portanto, um comando é frequentemente expresso de uma maneira mais polida, usando outros meios gramaticais.

  ...   ... Mais informações


Imperativo – Imperativ

du
klinge; kling 
ihr
klingt 

Partícipio de um verbo irregular de um verbo irregular [klingen]

A forma de particípio (do latim participare - "participar") é uma forma indefinida de um verbo que também pode ser usado de várias maneiras:

  • para formar tempos verbais compostos;
  • para formar a voz passiva;
  • como um adjetivo;
  • como alternativa às orações subordinadas (condensadores de frases);
  • e outros.
  ...   ... Mais informações


Particípio presente - Partizip Präsens

ich
klingend 

Particípio passado - Partizip Perfekt

ich
geklungen 





Continue estudando verbos irregulares:
Seleção aleatória






Verbos irregulares alemães